Tuesday, December 28, 2010
Thursday, December 23, 2010
Mehdi Saharkhiz: "Mr. Prosecutor You Are Sending My Father to the Gallows!"
Wednesday December 22nd, 2010 - In a letter addressed to Tehran's Prosecutor, Abbas Jafari Dolatabadi, Mehdi Saharkhiz, the son of Isa Saharkhiz incarcerated journalist demands that attention be paid to his father's dire physical condition. The content of the letter and his harsh words to Tehran's Prosecutor are as follows:
Mr. Prosecutor,
My father lost consciousness twice today and was taken to the prison's infirmary. Mr. Prosecutor as you are fully aware, the prison infirmary is not equipped to deal with my father's extremely dangerous and volatile blood pressure fluctuations. If you are unaware of the significance of this extreme rise and fall in blood pressure, I request that you please enlighten yourself through the medical specialists who report to you.
The medical specialists wrote you a letter in which they requested an MRI and further examination of my father's heart. The specialists stated that my father, Isa Saharkhiz is in no condition to endure incarceration given his deteriorating physical health and yet he was still deprived of his basic human and legal rights.
Mr. Prosecutor, even though I know that you are fully aware of everything that goes on within the prisons, I write to you yet again. I write to you to inform you of what my father is being forced to endure behind these prison walls, lest there be any excuses and apologies on the day he dies....
Allow me to warn you of the fate of your predecessor when a journalist was badly injured and killed in a prison during his watch. I remind you of how he signed off on the rape and murder of our youth; I remind you of the time when so many innocent people were killed on his orders. At the time, he was under the false impression that those in power would hold him in even higher esteem as a result of his actions. He was drunk with power and engulfed with reverence for his superiors and saw his future success and prosperity in pledging allegiance to that power.
Mr. prosecutor, even power comes with specific rules and is based on certain customs and traditions. The one element integral to power is the boundaries associated with its reign. Power buys people, power causes them to metamorphosize, power causes them to abandon themselves. Unfortunately, those who conquer become the shareholders of power, but power understands neither loyalty nor appreciation. Power only needs tools in order to grow. It rides on the shoulders of those who share it and will not hesitate to replace or eliminate one person for another in order to achieve its goals.
In the end, power remains with the one known as the executioner. The executioner who is exposed so power can advance; he is sacrificed so that the power he pledges allegiance to can be justified. Mr. Prosecutor what is happening to my father in prison today is no less than first degree murder, a slow and gradual murder. If the powers that be intended to sentence him to execution, fear of a scandal, has led them to select a slow and gradual execution instead. This time power is riding on your shoulders. You are the ink with which the truth will be told. If you chose to become an enabler for power remember that your future will not be bright. Today it may be the likes of Saharkhiz who are being punished, but tomorrow it will be you who will be indicted in court by the power you have pledge allegiance to. I am sure you too have read about those who were indicted for the crimes that occurred at Kahrizak prison.
Mr. Prosecutor, the evidence against you is clear today and when you are indicted, it will be noted that you ordered that a prisoner be denied medical attention even though you were aware that he was in dire need of treatment. It will be noted that you denied him treatment rather than forgo your power. I am perplexed that you had once said that you hold my father in high esteem. Is your definition of respect and holding someone in high esteem being an accomplice to his murder? No matter how strong and wide spread, power cannot murder its critics, it is unable to destroy them piece by piece without an accomplice. Do not become the hands with which power destroyed and murdered others, for power has no mercy; power does not comprehend loyalty.
Mr. Prosecutor, perhaps you should learn a lesson from the fate of the likes of Saeed Mortazavi.* You never know, the day may also come when your superior ends up biting you.**
Translator's Note: *Saeed Mortazavi is a controversial Iranian jurist and former prosecutor of the Islamic Revolutionary Court, and Prosecutor General of Tehran, a position he has held from 2003 to 2009.He has been called as "butcher of the press" and "torturer of Tehran" and was held responsible for the crimes that occurred at Kahrizak prison after the controversial 2009 elections.
** Reference is made here to an incident on May 2004 in a meeting of the council that monitors the Iranian press, when Saharkhiz, who was representing the owners and editors of the press, confronted Gholam Hossein Mohseni Ejehei, the hard-line cleric who was at that time the Prosecutor of the Special Court for the Clergy. Saharkhiz objected to Ejehei's remarks and said they were an insult against himself and intellectuals. Ejehei responded by first throwing heavy objects at Saharkhiz, then biting him. The bite mark was glaringly visible when Saharkhiz showed it off to reporters. He took Ejehei to court over the incident, but the case was referred to the Special Court for the Clergy and the case never went to trial
Translated by Banooye Sabz
Wednesday, December 22, 2010
!جناب دادستان، دارید پدر من را اعدام میکنید
!جناب دادستان، دارید پدر من را اعدام میکنید
جناب دادستان، پدر من امروز، دو بار در زندان شما،باز بی هوش شده و دو باره به بهداری زندان برده اند. جناب دادستان، بهداری زندان نمیتواند نوسانات فشار پدر من را کنترل کند. فشار خون پدرم، به شدت بالا رفته، و پس از آن به شدت پایین. اگر معنی این نوسانات شدید فشار خون را نمیدانید، لطف کنید از پزشکان مرتبط با حیطه مسئولتتان بپرسید!
پزشکان به شما نامه نوشته بودند و درخواست ام.آر.آی ایشان را کرده بودند، درخواست معاینه قلب ایشان را داده بودند. متخصصان گفته بودند که ایشان توانایی تحمل زندان را در این حالت وخیم جسمانی ندارند. اما دریغ از کوچک ترین بهره مندی از حقوق اولیه انسانی و قانونی.
جناب دادستان، هرچند که میدانم که خود از اخبار زندان خبر دار هستید، ولی باز به شما گفتم تا باز هم بشنوید در زندان تان بر پدر من چه میگذرد. تا دیگر عذر و بهانه ای در میان نباشد فردای روز مرگ پدرم.
شما را انذار میدهم به سرگذشت پیشینی تان، آنگاه که در زندان های تحت مسئولیتش، با جسم سخت خبرنگاری را کشتند، آنگاه که به امضایش، به جوانان در کهریزک تجاوز کردند، آن گاه که بی پناهانی با نظارت و به فرمانش کشته شدند. او فکر میکرد که ارج و قربش در نزد خدایگان قدرت، بیش از پیش میشود. خویشتن را در حال عبودیت مافوقش می دید و آن چنان مست قدرت بود که فردایش را نزدیک به مرکز قدرت و سعادت مند تر از مواهب قدرت.
اما آقای دادستان، قدرت قواعدی دارد و بر رسومی و سننی استوار. یکی از این سنن، آن است که تنها چیزی که برای قدرت اصل است، پاسداشت حریم حکمرانی ست. قدرت، برای اهتراز بیرق ولایتش، انسان ها را اجیر میکند، مسخ میکند، از خود بی خود میکند. دریغ که مسخر، خود را سهیم در قدرت می داند. اما قدرت نه وفا می شناسد، نه رسم قدردانی. قدرت ابزار میخواهد تا مرکب حرکتش شود. بر دوش مسخ شدگانش طی طریق میکند، و آنی که مرکب چموشی کند، یا لنگ زند، مرکبی دیگر میجوید، و مرکب پیشین را قربانی عوامفریبیش.
سرانجام قدرت را با او که جلاد نامیده بودندش، دیدید؟ او رسوا شد، تا قدرت بیاساید، او قربانی شد، تا قدرت، توجیه شود.
جناب دادستان، آنچه امروز در زندان بر پدر من میگذرد، قتل عمد است. اما قتلی تدریجی. اگر میل قدرت بر آن بوده که حکم اعدامش دهد، از ترس رسوایی، اعدام تدریجی را برگزیده. و این بار شما مرکب هستید و قدرت بر شما سوار. عامل قدرت اگر میشوید، مباد که فردای تان را روشن ببینید. حال امروز سحرخیزها، کیفرخواست فردای تان خواهد بود، و قدرت خود محکمه تان را برپا خواهد کرد. کیفرخواست جنایات کهریزک را که حتما خوانده اید!
جناب دادستان، امروز حجت بر شما تمام است، و در کیفرخواست تان مرقوم خواهد بود که می دانستید که یک زندانی، در زندان تحت امر شما، نیاز مبرم بر مراقبت پزشکی دارد، و شما از رخصت معالجه استنکاف میکردید، مبادا که خاطر قدرت را آزرده سازید.
در تعجبم از این که گفته بودید، برای پدرم احترام، قایل هستید. این چگونه احترام قایل شدنی است که در قتلش مباشر شوید.
قدرت هر چه ستبر باشد، و کلفتی اش افزون، اما خود دست ندارد که منتقدش را بکشد، ذره ذره آبش کند، دست های قدرت نشوید که قدرت وفا ندارد.
از داستان سعید مرتضوی عبرت بگیرید آقای دادستان. دور مپندارید روزی را که مافوق تان، شما را هم گاز بگیرد.
Monday, December 20, 2010
Exclusive: Iran Tehran Elm va sanat University Dec 20 2010 29 Azar 89
پخش نامه دانشجویان علم و صنعت به صادق لاریجانی در سلف دانشگاه-29 آذر89
Exclusive: Iran Tehran Elm va sanat University Dec 20 2010 29 Azar 89
spreading the letters to sadegh lariani
Monday, December 13, 2010
Friday, December 10, 2010
Mehdi Saharkhiz Speech for youtube
When many of us have the time to watch a video we turn to one site: Youtube. Youtube's popularity is due to many factors, one of which is humor. How many of us in this room have laughed when we have watched a video of a toddler biting his brother's hand or a music video done on a treadmill,
or when a 16 year old kid beats Lady Gaga in the most watched video category? We clearly see how important a role Youtube plays in our lives, day in and day out.
We laugh, we dance, we even watch those fail moments, when a ramp is missed or a jump is blown and for a minute in the middle of our smiles, maybe some of us thank God it was not us on the bike or the car. Most people in this room can think of a moment on a video they watched on Youtube that brought a smile to their face.
But, for me Youtube is a place where I cried my eyes out as I watched an innocent girl bleed through her eyes. Youtube is a place where I have watched my brave fellow Iranians chased by thugs with batons on bikes who had zero shame using violence against their fellow countrymen and women. For me, Youtube is the cry for help from men surrounding a bleeding Iranian citizen whose "crime" was asking for his right to demonstrate peacefully.
Youtube became the outlet-the way to share the message of a sea of people on the streets of Iran as they marched in complete and utter silence in June 2009 after the fraudulent presidential election. Youtube took the place of the mainstream media who had done little to cover these brave Iranians and their stories until their blood was shed.
Youtube was proof of the opposition against the fraudulent elections, the Sea of Green. Youtube became the place to view the atrocities occurring in Iran, when no other media outlets paid great attention to Iran. The videos of Iranian police as they drove over a helpless body in the middle of Tehran, not once but 3 times, were viewed by thousands of people across the world. Youtube has been an instrument used by the brave people of Iran to display evidence of widespread oppression. With the aid of these powerful Youtube videos as evidence, one day the Iranian people will be able to condemn all the governmental criminals in a court of law.
Also, Youtube has the rare and unique power of being able to deliver messages of oppression to governmental leaders. For it was Youtube that was the vehicle in which President Obama was able to hear the voice of the people: you are either with us or with the Iranian government.
Youtube also has given me a chance to stand here a few miles from the White House and talk to all of you. It has given me a chance to send a message to President Obama that he should never negotiate with a government that has no fear or shame in killing its citizens to stay in power a few more years.
So yes, of course for many, Youtube is a place to watch a short video for pure entertainment. But for us it became the heartbeat and voice of a generation of oppressed Iranians. For us it became a place where people around the world made videos to support the Iranian people in their quest for freedom-A place for Iranian artists to share their music, and mix it with those horrible pictures out of Iran. Youtube became the way for us Iranians to express our needs, hopes and frustrations.
Youtube is a story of lives cut tragically short. It is about the hope that innocent blood has not been shed in vain. For the people of Iran, each second of a video is history recorded and archived forever. It is the instrument and reason that the world watched and has heard us. Without Youtube it could have not been possible. Each moment is etched into our minds as we watch them over and over again. And maybe more importantly, the images remain when the video is through playing.
It is these videos that are the keys to our future.
The bright future not only for Iran but for the world.
It is the reason each politician has to be careful of things they do and every police officer has to protect the people.
As the people of Iran put it so perfectly: Now is the time when the world is watching. And they're still watching -all thanks to one website: Youtube. Wednesday, December 01, 2010
Saturday, November 20, 2010
Sabzlink interview with mehdi Saharkhiz
با توجه به التهابات پیش آمده در یکی از سایت های اشتراک مطالب فارسی، و با توجه به سئوالات مکرر کاربرانی که قصد پیوستن به سبزلینک را داشته اند، بر آن شدیم با آقای مهدی سحرخیز، رییس شورای سیاست گذاری سایت، مصاحبه ای داشته باشیم، تا بصورت صریح مواضع سبزلینک پیرامون نحوه برخورد سبزلینک با مطالبی که رنگ و بوی ضد دینی دارند اعلام گردد.
با عرض سلام، جناب آقای سحرخیز، آیا از التهاباتی که در پی تصمیم گیری های تازه مدیران سایت بالاترین در راه ندادن لینک هایی با مضامین توهین و نقد دین به صفحه اول سایت، آگاه هستید؟
بله- ظرف چند روز گذشته، بیشتر مباحث مطروحه در شبکه های اجتماعی، پیرامون این مساله بوده که طبعا بنده هم از آن خبر دار شده ام.
شما فکر میکنید، که چرا این التهابات رخ داد؟ یا بصورت واضح تر ، چرا مدیران بالاترین مجبور به اخذ چنین تصمیمی شدند؟
آنچه مشخص است، این که جایگاه بالاترین تا حدودی بین مخاطبینش، به ویژه قشرهایی با گرایش های مذهبی تر افت کرده بود، و مدیران بالاترین شاهد چنین افتی بوده اند، که تصمیم به این امر گرفته اند. اما به گمان من این تمام ماجرا نیست، و راه انداری سایت های رقیب همچون سبزلینک هم تاثیر خاصی در این رابطه داشته است. شاید آن ها نگران آن بوده اند که اقشار مذهبی تر جذب این شبکه ها بشوند.
در این صورت شما فکر میکنید، که این تصمیم آن ها، سبب ریزش نیروهای غیر مذهبی تر نخواهد شد؟
مسلما عوارضی داشته است، که این التهابات نشانی بر درستی آن است.
میخواهم تا حدی بحث را ریشه ای تر مطرح کنم. شما به عنوان یک شخص فعال در عرصه خبری و مجازی فارسی، دلیل این تصمیم گیری های مقطعی و گاها متناقض، را در چه میبینید؟ آیا اصولا درست است که مدیران یک سایت اشتراک مطلب، خود را در جایگاهی قرار دهند، که بخواهند در مورد عقاید دیگران و درستی یا نادرستی آن قضاوت کنند؟
اتفاقا به بحث خوبی اشاره کرده اید. ابتدا بگویم که در میان هسته اولیه سبزلینک کاربرانی از بالاترین بودند که نسب به سیستم مدیریتی آن انتقاد داشتند، و به همین منظور به فکر یک سیستم رقیب بودند تا نقایصی که در بالاترین بود را رفع نمایند. پس جواب سئوال شما، این خواهد بود که مدیران سبزلینک هرگونه دخالت در نحوه رقابت کاربران و جانبداری از برخی از آن ها را صحیح نمیداند.
جمع بندی حرف های شما این خواهد بود که یک سیستم منطقی حق ندارد آزادی های فردی را به هر دلیلی نقض نماید. و هر گونه دخالت در عرصه رقابتی بین مطالب، به ناپایدار شدن سیستم منجر خواهد شد، اما آیا چنین رویکردی در عرصه اجرایی امکان پذیر است؟
بله، دقیقا چنین اعتقادی داریم. اما مسلما بین اجرا و اهداف ناهماهنگی هایی ممکن است بوجود آید. اما سعی ما در سبزلینک آن است که برای مدیران نقش فراقانونی قایل نباشیم، و قانون برای همه کاربران، از هر طیف و گروهی، یکسان باشد.
جناب سحر خیز، این که آزادی یکسان برای همه فارغ از هر دید و نگاهی باشد، امری صحیح و مقبول است. اما خودتان بهتر میدانید که حکومت جمهوری اسلامی، پس از اعتراضات وسیع مردم در پاسخ به کودتای انتخاباتی، و نقش مهم شبکه های اجتماعی در توزیع اخبار و انتشار صحنه های جنایت عمال خود، همواره سعی کرده است که از میزان مقبولیت و همسنخی آن ها در میان مردم داخل کشور بکاهد. برخی از فعالین دنیای مجازی اعتقاد دارند که یک نیروی متمرکز در پس این هجمه ها به مذهب میباشد تا به نوعی انشقاقی بین مردم بوجود آورد. حتی جناب آقای مهندس میرحسین موسوی نیز به درستی به در دست داشتن حکومت در این روند اشاره کردند، فکر نمیکنید که این فضای آزاد و بدون مدیریت، بتواند دست آن ها را در نیل به اهدافشان بازتر کند؟
اتفاقا حرف های شما را کاملا قبول دارم و شواهد بسیاری بر تشکیلاتی کار کردن برخی از هتاکین وجود دارد. اما مدیران سبزلینک اعتقاد دارند که حق ندارند آزادی یک نفر را که اندیشه ای مثلا در نقد دین دارد را تنها به دلیل سواستفاده احتمالی ارتش سایبری کودتاچیان مختل کند. مشکل کار از جای دیگری است. وقتی ما شعار میدهیم که ما بیشماریم، چرا نباید این بی شماران بتوانند با دلیل و استدلال مواضع بر حقشان را نشان دهند. اگر آن ها تشکیلاتی کار میکنند، خوب دیگرانی که منتقد روند آن ها هستند هم تشکیلاتی کار کنند. بزرگ ترین مشکل مدیریتی بالاترین هم همین است. با ملاحظاتی که آن ها دارند، گاها بصورت یکجانبه وارد عمل میشوند، و جانب طرفی را میگیرند. یعنی مقصر اصلی وضعیت بالاترین خود مدیرانشان هستند. اگر از روز اول سعی نکرده بودند که در صحنه تعادل نیروهای فعال دست به برند، و اجازه داده بودند خود سیستم به تعادل برسد، امروز نباید این چنین تصمیماتی میگرفتند که با تصمیمات قبلیشان در تناقض است. و یا وقتی مدیران بالاترین بصورت خارج از عرف در حمایت از یک کاربر، وارد میدان میشوند و تنها طرف دیگر را محدود میکنند، خوب مشخص است که این سیستم همیشه یک نیروی بالا سری نیاز خواهد داشت تا وضعیت غیر تعادلی را به سمت مطلوب مدیران هدایت نماید. و برخی نیز مسلما در گاه شاکی، خواهند بود. دیروز مذهبی ها بودند، امروز غیر مذهبی تر ها و فردا منتقدان عملکرد مدیریت در حمایت از اشخاص نزدیک.
خوب جناب سحر خیز، به هر حال باید مرزی بین نقد و انتقاد قایل بود؟ آیا شما منکر این هستید؟ و در صورت موافقت در سبزلینک چه تمهیداتی برای برخورد با لینک ها و مطالب توهین آمیز قایل خواهد شد؟
ما اعتقاد داریم که ما مسئول تشخیص اهانت ها نیستیم، این عرف جامعه است که مرز اهانت و انتقاد را تشخیص میدهد. ما در سبزلینک به هر کس این آزادی را داده ایم، که هر جور که فکر میکند، صحبت کند، هر جور که میخواهد لینک بفرستد. اگر کسی مطلبی را نپسندید، میتواند از کنارش رد شود. فلسفه حذف لینک ها اشتباه است و ما بخاطر همین منفی در سبزلینک قرار نداده ایم. تمهید تیم سبزلینک، گزینه اسپم بوده است. چنانچه مطلبی با یکی از مواد مندرج در صفحه قواین تغایر داشته باشد، کاربران میتوانند با کلیک کردن اسپم مدیران را از غیرقانونی بودن آن مطلع نمایند. لینک اسپم شده در صحفه مطالب تازه و منتشر شده سایت، برای کسی که گزارش اسپم داده است، دیگر قابل مشاهده نخواهد بود. و چنانچه به صفحه خود لینک هم برود، آن را بصورت محو و کمرنگ تری خواهد دید. در سیستم نیز این تمهید را اندیشیده ایم که چنانچه تعداد این اسپم کردن ها، از حدنصاب خاصی که این حد نصاب بصورت دینامیکی با تعداد کاربران فعال تغییر میکند، بیشتر شود، بصورت اتوماتیکی حذف شود.
نظر شخصی شما در مورد لینک های ضدمذهبی چیست؟
بنده اصولا با هر نوع توهینی مخالفم، بویژه توهین به اموری که برای برخی رنگ تقدس به تن دارد. اما این دلیل بر این نیست که انتقادی در مورد اموری که مورد احترام بنده هستند را برنتابم. در مورد مصداق توهین هم گفتم، بنده و دیگران دوستان سبزلینک، معیار و شاخص تشخیص این مرز نیستیم و خود کاربران تصمیم گیر هستند. هر چند شخصا، از مشاهده چنین لینک های توهین به اسلام شدیدا ناراحت میشوم و سعی میکنم در صورت نیاز بصورت مستدل پاسخ دهم.
تکلیف آرمان هایی که بخاطر آن سایت را تاسیس کرده اید، چه خواهد شد؟
تمامی تیم سبزلینک جزو راسخ ترین افراد نسبت به اهداف جنبش هستند. و تا کنون هم تمام تلاششان برای کمک ها موجود بوده است. ما اعتقاد داریم که آرمان آزادی بیان، جزو لاینفک از مطالباتی است که مردم در جنبش سبز دارند و سعی در تضمین برقراری آن داریم. مضاف بر این که تیترهای یک سایت در اختیار مدیران است، و اخبار رسمی و موثق عموما مرتبط با جنبش را از آن طریق اطلاع رسانی میکنیم.
با تشکر از وقتی که برای این مصاحبه اختصاص دادید
Wednesday, November 17, 2010
Friday, November 12, 2010
Wednesday, November 10, 2010
Friday, October 29, 2010
Monday, October 18, 2010
NOKIA SIEMENS RESPONSE TO ACCESS “NO TO NOKIA” CAMPAIGN ONLY RAISES MORE QUESTIONS ABOUT COMPLICITY IN HUMAN RIGHTS ABUSE
October 18, 2010
UPDATE: NOKIA SIEMENS RESPONSE TO ACCESS “NO TO NOKIA” CAMPAIGN ONLY RAISES MORE QUESTIONS ABOUT COMPLICITY IN HUMAN RIGHTS ABUSE
The tremendous outpouring of support in the first 24 hours for Access’ “No to Nokia” campaign (available at www.accessnow.org/page/s/notonokia) from people in over thirty countries on six continents, has prompted a puzzling response from Nokia Siemens, raising new and more fundamental questions about Nokia’s relationship with totalitarianism.
In particular, petitioners are now asking Nokia Siemens why they are doing business with Iran at all, particularly given that Iran’s telecommunications infrastructure is majority owned by Iran’s Revolutionary Guards -- the very same group that is responsible for suppressing and killing countless Iranian civilians following last year’s election.
Furthermore, on its Corporate Responsibility Statement on Privacy and Human Rights, Nokia Siemens states that despite having divested the unit that sold surveillance technology to Iran, they continue to have “technical contractual links” with its old business. When asked by Forbes’ Andy Greenberg what these “contractual links” are, Nokia Siemen’s Head of Media Relations, Ben Roome responded that Nokia Siemens’ only connection to their old human tracking business is referring former customers to Trovicor, the private and unaccountable company that Nokia Siemens integrated in 2007 and then sold to the holding company Perusa Partners Fund in March of last year.
“According to reports that Access has received from Iran, Trovicor is now providing the same services to Iran that Nokia Siemens once did. Indeed we’re told many in the Iranian government believe that they are still doing business with Nokia Siemens,” said Access Executive Director Brett Solomon.
“Trovicor even has the same staff,” Solomon argues. Johann Preinsberger, for example, formerly the Head of Worldwide Sales for Nokia Siemens now serves as Trovicor’s managing director and CEO, along with at least three other top executives who transitioned between the companies. Roome’s unconvincing response: “When you set up part of your business, one of the major assets you’re selling is the people who run that business”
Access asks Nokia Siemens to provide answers to the following additional questions:
- How much did Nokia Siemens sell their Intelligence Solutions unit for?
- Where did that money go? Has money from the sale of the Intelligence Solutions unit gone into Nokia Siemens dividends, and, if so, are Nokia Siemens shareholders aware and comfortable that they are profiting from the sales of a business unit with such significant human rights implications?
- More broadly, Nokia Siemens profits are based on the facilitation of freedom of expression. Are your shareholders aware that profit has been made from the sale of technology that limits that freedom?
- Would Nokia Siemens consider transferring the proceeds from the sale of the Intelligence Solutions unit into a fund for human rights defense and/or freedom of political expression?
- In the Nokia Corporate Responsibility Statement on Human Rights and Privacy Nokia states, “we are aware of the potential for abuse [of our technology] and carefully evaluate business in countries which do not have a track record of respecting human rights.” What are the criteria for evaluation of sales to countries with poor human rights records? Who is involved in this evaluation? And why won’t Nokia Siemens just commit to ending all sales to countries with poor human rights records?
- When Nokia Siemens still formally sold the Monitoring Center technology, what other countries besides Iran did you sell this technology to?
- What due diligence is Nokia Siemens undertaking or has undertaken to ensure that its technology has not been used to propagate human rights abuse in any of the other 59 countries where its Monitoring Center technology has been sold?
- At what point does Nokia Siemens believe that it is no longer responsible, legally or otherwise, for the technology that it has created?
- What is the precise relationship between Trovicor and Nokia Siemens?
- Can Nokia Siemens confirm Head of Media Relations Ben Roome’s statement to Forbes that its “contractual links” to Trovicor deal only with referring former customers to Trovicor who haven’t recognized that Nokia Siemens no longer supports their old products?
- If Nokia Siemens is concerned about human rights abuses, why are they referring people to a company that actively facilitates such abuses?
- And finally, would the head of Nokia Siemens and/or Trovicor be willing to have a one-on-one sit down with Mehdi Saharkhiz, the son of the jailed Iranian journalist who was tracked down with Nokia Siemens technology and then imprisoned?
For more information, please contact: press@accessnow.org or +1-888-414-0100x1
For comment from Mehdi Saharkhiz, please contact: onlymehdi@gmail.com or +1-914-525-8639
Sunday, October 17, 2010
Saturday, September 18, 2010
نامه پيگيري
جناب آقای جعفری دولتآبادی
دادستان محترم تهران
با درود و احترام
بیش از پنج هفته از مکتوب پیشین اینجانب ( همسر عیسی سحرخیز، روزنامهنگار دربند) برای جنابعالی میگذرد. بیستم مردادماه گذشته در نامهای به آن مقام ارجمند، ضمن تبیین اجمالی وضع جسمی نامساعد همسرم، آقای سحرخیز، درخواست شده بود که دستورات لازم را برای امکان تعقیب درمان ایشان در بیرون از زندان و در مراکز تخصصی پزشکی، صادر فرمایید؛ و ترتیباتی اتخاذ نمایید که از پیشرفت بیماری و تشدید ناراحتی و کسالت و درد و رنج یک انسان، مستقل از عقاید سیاسیاش، پیشگیری شود.
متاسفانه، بیماری و درد و رنج آقای سحرخیز ادامه یافته است، بهگونهای که حتی مانع خواب و استراحت معمولی وی میشود؛ این درحالی است که ایشان همچنان از امکان پیگیری تشخیص علت درد و درمان بیماریاش در مراکز تخصصی خارج از زندان رجاییشهر، محروم و ممنوع است.
پذیرش این ادعا دشوار نیست که روز و شب برای یک بیمار، به آسانی و روانی فرد سالم سپری نمیشود؛ چه رسد به آنکه فرد مبتلا شده به آسیب و درد و کسالت، در زندان محبوس باشد و مجبور به تحمل شرایط ویژه و محدودیتها و کاستیهای قابل تصور و غیرقابل تصور در چنین محیطی شود. و اینچنین، بیش از یکماه از درخواست بیپاسخ اينجانب با وجود پيگيري هاي مستمر از دفتر حضرتعالي ، برای مداوا و امکان تعقیب درمان عیسی سحرخیز در مراکز درمانی تخصصی خارج از زندان سپری میشود. روزها و شبهایی که افزون بر حبس، برای یک زندانی با درد و رنج جسمی همراه شده است.
با پرهیز از اطالهی کلام، تنها به این سخن ارجمند امیر مومنان، علی(ع) در فرمان مشهور ایشان به مالک اشتر اشاره میکنم که ضمن توصیه به مهربانی با مردمان، فرمود: «الرَّعِيَّه صِنْفَانِ: إِمَّا أَخٌ لَكَ فِي اَلدِّينِ وَ إِمَّا نَظِيرٌ لَكَ فِي اَلْخَلْقِ؛ رعیت دو گروهند؛ دستهای همكيش تو هستند، و دستهی دیگر همانندان تو در آفرينش.»
امیدوارم ضمن درک شرایط یک «همنوع»، دستورات لازم را برای تحقق توصیهی پزشکان زندان رجاییشهر (مبنی بر ضرورت ادامهی تشخیص و درمان بیماری سحرخیز در مراکز تخصصی) هرچه سریعتر صادر فرمایید.
با تجدید احترام
همسر عیسی سحرخيز
روزنامهنگار محبوس در زندان رجاییشهر کرج
24 شهریورماه 1389
Thursday, September 16, 2010
Wednesday, September 08, 2010
شنیده ها
شنیده ها حاکی از آن است که رژیم ایران قصد دارد در هنگام ورود کوشنر، وزیر خارجه فرانسه به تهران و یا دقایقی قبل از آن اعلام نماید که سکینه آشتیانی با رضایت شاکی پرونده به 8 تا 10 سال زندان محکوم شده است و سفر کوشنر به تهران در رابطه با جلوگیری از اعدام این شخص را به حمایت فرانسه از احمدی نژاد و سیاست های وی جلوه دهد طی اخبار رسیده از نیروگاه بوشهر، اتصال این نیروگاه به شبکه سراسری همچنان در ابهام است. این نیروگاه به علت نبودن بخش مهمی از تجهیزات اتصال آن به شبکه سراسری در قرارداد با روسیه همچنان فاقد این تجهیزات بوده و برق آن به شبکه متصل نخواهد شد. ایران ابتدا با بیان یک ماه و سپس 6 ماه آینده، خبر از اتصال برق نیروگاه به شبکه سراسری داده بود که با پیگیری های انجام شده متوجه امتناع روسیه از دادن تجهیزات اتصال به شبکه شدیم. شنیده ها حاکی از آن است که طی ماه های گذشته تعدادی از کارمندان رهبری با فرار از محل خدمت و متواری شدن به کشور های دیگر اطلاعاتی را نیز با خود برده اند که یکی از این اشخاص مسئول آسانسور آقای خامنه ای بوده است، این آسانسور وی را به زیر زمین و محل امن منتقل می کند. شخص فراری مقداری نقشه و اطلاعات در رابطه با ساختار بخش هایی که مسئولیت آن را بر عهده داشته است را با خود برده است
Friday, September 03, 2010
Sunday, August 29, 2010
نامه سرگشاده دکتر عبادی به خانم پیلای کمیسر عالی حقوق بشر، در خصوص وضعیت آقای عیسی سحر خیز
سرکار خانم پیلای
کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد
به استحضار می رساند:
موکل اینجانب، آقای عیسی سحر خیز، خبر نگار ایرانی- متعاقب اعتراضات مردمی به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایران- در تاریخ ۱۳۸۸/۴/۱۲ بدون رعایت تشریفات قانونی دستگیر شد. وی هنگام بازداشت مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت تا حدی که منجر به شکستگی دنده و جدا شدن استخوان قسمت چپ سینه و صدمه تاندون شانه چپ و..... شد که مراتب نیز مورد تأیید پزشکان زندان قرار گرفته و در پرونده منعکس است و به علت عدم درمان بموقع و صحیح نقص عضو نیز ایجاد شده است.
نامبرده مدتها بدون حق دسترسی به وکیل و محروم از کلیه حقوق یک زندانی، در سلول انفرادی بسر برده و سر انجام با گذشت بیش از یک سال محاکمه او صورت گرفت. اتهام نامبرده در دادگاه تبلیغ علیه نظام و توهین به مقام رهبری از طریق انتشار مقالات و انجام مصاحبه بود.
طبق اصل ۱۶۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی : " رسیدگی به جرائم سیاسی و مطبوعاتی علنی است و با حضور هیئت منصفه در محاکم دادگستری صورت میگیرد." اما آقای سحر خیز در دادگاه انقلاب و پشت درهای بسته در تیر ماه ۱۳۸۹ محاکمه شد و از آن تاریخ تا کنون هیچ حکم یا تصمیمی از سوی دادگاه اتخاذ و ابلاغ نشده است.
آقای سحر خیز از مأمورینی که بر خلاف قوانین مصوب جمهوری اسلامی ایران وی را دستگیر و مورد ضرب و شتم قرار داده بودند و هم چنین از مقامات ما فوق آنها از جمله دادستان کلّ کشور ، رئیس جمهور و رهبر جمهوری اسلامی با توجه به مسئولیت قانونی آنها طرح شکایت کرد که تا کنون کوچکترین ترتیب اثری به آن داده نشده است.
کمیسر محترم حقوق بشر سازمان ملل متحد
دستگیری آقای عیسی سحر خیز و شیوه رفتار با وی که متاسفانه منجر به نقص عضو وی نیز شده است، نه تنها مغایر با کنوانسیونهای بین المللی حقوق بشر است که حکومت ایران به آنها ملحق شده و متعهد اجرای آن شده است، بلکه مخالف با نص صریح قوانین مصوب جمهوری اسلامی ایران- از جمله قانون اساسی و قانون آئین دادرسی کیفری- نیز میباشد و از آنجایی که متاسفانه قوه قضائیه ایران ناتوان از اجرای عدالت است، نه تنها به شکایت موکل من رسیدگی نکرده بلکه طرح چنین شکایتی موجب فشار و سختگیریهای بیشتری نیز به وی شده است، از جمله با وجود تاکید پزشکان زندان، با مرخصی استعلاجی وی حتی با تودیع وثیقه، نیز مخالفت میکنند و در نتیجه اخیرا با تشدید بیماری و آسیب دیدگی ستون فقرات ایشان قادر به راه رفتن نبوده و اجبارا از ویلچر استفاده میکند.
لذا با عنایت به مراتب فوق خواهشمندم برای حفظ حقوق موکل بهر ترتیب مقتضی اقدامات لازم را مبذول فرمایید و در صورتی که در آینده فرد یا هیأتی از سوی آن شورا به ایران اعزام گردید، مقرر دارید تا با آقای عیسی سحر خیز حضوراً ملاقات نموده و پروندهٔ او را ملاحظه نمایند و در نهایت این نامه و مستندات آن در پروندهٔ دولت جمهوری اسلامی ایران ضبط شود تا هنگام ضرورت و اتخاذ تصمیم مورد عنایت قرار گیرد.
شیرین عبادی
مدافع حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۰۳
رونوشت: آقای بانکی مون ، دبیر کل محترم سازمان ملل متحد; گزارش گر محترم ویژه آزادی بیان ; گزارش گر محترم شکنجه ; گزارش گرمحترم وضعیت مدافعان حقوق بشر ; گروه کار سازمان ملل دربازداشتهای خودسرانه.
Subscribe to:
Posts (Atom)
